«فضای مجازی، تهدید یا فرصت؟»| اهداف و انگیزه روسیه برای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات چیست؟

روسیه از کشورهایی است که توجه جدی به حاکمیت فضای سایبر دارد. در این گزارش به اهداف و علل توجه روسیه به فضای سایبر و راه اندازی شبکه ملی اطلاعات می پردازیم. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم؛ بسیاری از کارشناسان حوزه سایبر و تحلیل‌گران سیاست‌­خارجی روسیه درباره این فرضیه توافق دارند که در مقایسه با اغلب کشورهای غربی که روی موضوعات فنی تمرکز می‌­کنند؛ روسیه رویکردی متفاوت، جامع‌ و یکپارچه در مورد اینترنت، فضای سایبری، امنیت اطلاعات و دیگر موضوعات مرتبط با این حوزه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در روسیه این موضوعات تا حد زیادی با سیاست گره خورده است. این رویکرد و رفتار دولت روسیه معمولاً در قالب «حاکمیت دیجیتال» تفسیر می­‌شود. حاکمیت دیجیتال در ساده­‌ترین تعریف به معنای توانایی تصمیم‌­گیری و اقدام مستقل در مورد جنبه­‌های مختلف دیجیتالی است. به عبارت بهتر، تأکید بر این ایده است که یک ملت یا منطقه باید بتواند اقدامات و تصمیمات مستقلی را در رابطه با زیرساخت‌­های دیجیتال، استقرار فناوری، کنترل بر ذخیره و پردازش داده‌­ها و دسترسی به آن­‌ها و غیره اتخاذ کند.

از همین پرونده بیشتر بخوانید:

«فضای مجازی، تهدید یا فرصت؟»| روسیه پیشتاز در دیپلماسی سایبری/ هدف روسیه از دیپلماسی سایبری چیست؟«فضای مجازی، تهدید یا فرصت؟»|عزم جامعه جهانی برای انحصارزدایی آمریکا در حکمرانی بین المللی فضای سایبریفضای مجازی، تهدید یا فرصت؟|تثبیت حاکمیت سایبری در روسیه با راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعاتفضای مجازی، تهدید یا فرصت؟|ضرورت ایجاد فرماندهی واحد برای مقابله با حملات سایبری

«رو.نت» یا اینترنت روسیه (شبکه ملی اطلاعات روسیه) یکی از مثال‌­های برجسته‌­ای است که در مورد تلاش این کشور برای به‌دست‌آوردنِ حاکمیت دیجیتالی ارائه می‌­شود. رو.نت، یک محیط نسبتاً بسته و آنلاین و بر اساس زبان روسی است. رونت نه تنها به زبان روسی، بلکه بر اساس«روش روسیِ» انجام کارها (به عنوان مثال، حاکمیت، استقلال از غرب و غیره) نیز هست. رونت همچنین یک محیط مستقل با موتورهای تحقیقاتی توسعه‌یافته و بسیار محبوب (یاندکس و رمبلر)، سایت­ های شبکه اجتماعی (Vkontakte، Odnoklassniki، LiveJournal، Moi Mir) و خدمات ایمیل رایگان (mail.ru) است. از منظر تئوریک، رو.نت مجموعه‌ای از فعالیت­‌های اطلاعاتی و ارتباطی است که عمدتاً به زبان روسی و صرف‌نظر از اینکه منابع و کاربران از نظر فیزیکی در کجا قرار دارند، در محیط اینترنت رخ می‌دهد و به نوعی با فرهنگ و هویت فرهنگی روسیه مرتبط است. البته لازم به ذکر است که تلاش­‌های روسیه در زمینه حاکمیت دیجیتالی محدود به رو.نت نشده و اغلب کارشناسان، قانون «اینترنت مستقل روسیه» را نیز گامی در همین راستا ارزیابی می‌­کنند.

قانون مذکور، قوانین ترافیکی لازم را تعریف می‌کند، کنترل بر رعایت آن‌ها را سازماندهی می‌نماید و همچنین ایجاد زیرساخت‌های لازم را مدنظر قرار می‌­دهد. همچنین، این قانون زمینه به‌حداقل‌رساندنِ انتقال داده‌­های مبادله‌شده میان کاربران روسی به خارج از کشور را نیز فراهم می­ کند. نهایتاً، این قانون نیاز به انجام تمرینات منظم را برای مقامات، اپراتورهای مخابراتی و صاحبان شبکه‌های فناوری برای شناسایی تهدیدها و انجام اقداماتی برای بازگرداندن عملکرد بخش روسی شبکه معرفی می‌کند.

اگرچه مقامات روسیه عنوان کرده‌اند که این قانون برای محافظت از اینترنت (در داخل روسیه) در برابر تهدید­های خارجی ایجاد شده است، اما این فرضیه مطرح شده که قوانینی مانند اینترنت مستقل، چارچوب قانونی برای ایجاد یک سیستم مدیریت متمرکز اینترنت توسط مقامات دولتی است که از لحاظ نظری امکان جداسازی شبکه روسیه از اینترنت جهانی را فراهم می‌کند و روسیه از آن برای دستیابی به چند هدف عمده استفاده می­‌کند:

ایجاد مکانیزمی برای نظارت مؤثر بر اینترنت در داخل مرزهاتبدیل‌شدنِ دولت به تنظیم‌کننده کلیدی در زمینه مقررات اینترنتی در روسیهگسترش مدل دولت-محور اینترنت در سطح بین‌المللی

اگرچه تلاش روسیه در زمینه حاکمیت دیجیتال و حتی ارائه مدلی متفاوت از حاکمیت جهانی اینترنت حائز اهمیت است، اما به نظر می­‌رسد که چرایی حرکت روسیه به سمت دستیابی به حاکمیت در این حوزه اهمیت بیشتری داشته باشد. به عبارت ساده‌­تر، سؤال اصلی این است که چرا روسیه به دنبال دستیابی به حاکمیت دیجیتال است. در این زمینه استدلال­ های مختلفی وجود دارد، اما به نظر می­ رسد که تأکید روسیه بر حاکمیت در فضای دیجیتال را می­ توان به امنیت هستی‌شناختی نسبت داد. اساس بحث امنیت هستی‌شناختی این است که دولت‌ها، و نه فقط افراد، به همان میزان که دغدغه تأمین امنیت فیزیکی را دارند، نگران امنیت وجودی خود هم هستند. امنیت هستی­‌شناختی امنیت بدن نیست، بلکه امنیت «خود» است. اینکه چه کسی هستیم و هویت‌مان چیست. بنابراین «امنیت به‌مثابه وجود» را به جای «امنیت به‌مثابه بقا» نشان می‌دهد. البته این لزوماً به معنی زیر سؤال‌بردنِ امنیت فیزیکی نیست، بلکه امنیت هستی‌­شناختی بر نیاز کشورها به‌منزله­ یک واحد منسجم و یکپارچه با تجربه هویتی مستمر و پایدار و نه دائماً در حال تحول اشاره دارد. از این منظر یکی از مهم­ترین چالش‌­های روسیه پس از فروپاشی شوروی، چالش هویتی-یا این­که من چه کسی هستم؟- بوده است.

بنابراین، این موضوع به عنوان منبع ناامنی هستی‌شناختی باقی مانده و روسیه همچنان در حال ساختنِ خود در قالب‌های هویتی است. منبع اصلی امنیت (ناامنی) هستی‌شناختی روسیه، نوسان میان گفتمان‌های هویتی پس از فروپاشی شوروی است که از نظر نشانه‌شناختی تکه‌تکه و پراکنده هستند. معمولاً از این نوسان به عنوان «آفازی (زبان پریشی) پس از شوروی» یاد می­ شود که به معنی ناتوانی در «بیان واضح معانی خودِ جمعی ملت» است. بحث اصلی آفازی پس از شوروی این است که روسیه پایان اتحاد جماهیر شوروی را به عنوان فرصتی برای تغییر شکل هویت خود درک نکرده، بلکه آن را به عنوان تجربه آسیب‌زای عمیقی می‌دید که منجر به از دست دادن جبران‌ناپذیر عناصر اساسی هویت ملی خود شده است. این درک باعث شد که روسیه در احیا و بازسازی خود ناتوان شود. در نتیجه، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه بیشتر در جستجوی امنیت هستی‌شناختی بوده است. این جستجو نیز عمدتاً در تلاش برای پاسخ دادن به دو سؤال اساسی بوده است: 1) چه چیزی یک خودِ معنادارِ روسیه پس از شوروی را تعریف می­کند؟ 2) چگونه باید چنین خودِ معنادارِ روسی را به‌طور واقعی به «دیگران خارجی» در سیاست خارجی نشان داد؟

بنابراین تلاش روسیه برای دستیابی به حاکمیت دیجیتال نیز، از این منظر قابل تبیین است که این حاکمیت از چند جهت به تلاش مسکو برای بازتعریف هویت خود کمک می­ کند. اولاً، زمانی که دولت روسیه بتواند شبکه اینترنتی مستقل خود را داشته باشد بهتر می­تواند بسیاری از مؤلفه‌­های هویت روسی مانند زبان، ادبیات، آداب و رسوم و غیره را ترویج دهد و همچنین، از بسیاری از آسیب‌­هایی که این مؤلفه‌­ها را تهدید می‌­کنند، جلوگیری کند. علاوه بر این، یک شبکه بسته­‌ای مانند رو.نت مزایای قابل توجهی را در مراحل مختلف رویارویی اطلاعاتی برای روسیه فراهم می‌­کند. بر همین اساس است که روسیه به دنبال ایجاد پُل‌های دیجیتالی برای شهروندان در فدراسیون روسیه، سایر کشورهای پس از فروپاشی شوروی و حتی دورتر (ایالات متحده، استرالیا و اروپای غربی) است.

بنابراین، اینترنت یک ابزار مهم برای ارتباط بین قومیت­‌های روسی در داخل و خارج از کشور است. علاوه بر این، دستیابی به حاکمیت دیجیتال با توجه به رویکرد روسیه نسبت به هویت ملی تاریخی خود به عنوان یک قدرت بزرگ نیز حائز اهمیت است. هویت قدرت بزرگ روسیه، منطق و راهنمای رسمی سیاست خارجی این کشور حداقل از اوایل قرن هجدهم بوده است. از طرف دیگر، کشورهای اروپای غربی و از قرن بیستم، جهان یورو-آتلانتیک به رهبری ایالات متحده از لحاظ تاریخی نقش دیگریِ مهم روسیه را ایفا کرده‌اند. لذا در طول همه این سال­‌ها روسیه به دنبال جایگاه برابر با آن‌ها بوده است.

به همین دلیل است که اقداماتی مانند حاکمیت دیجیتال و یا تلاش روسیه برای شکل‌دادن به یک نظم دیجیتال چندقطبی به عنوان گامی در جهت دستیابی به موقعیت قدرت بزرگ تلقی می­شود. چندقطبی دیجیتال اشاره به شرایط و ترتیباتی دارد که در آن، وضعیت تک‌قطبی دیجیتال به رهبری ایالات متحده به چالش کشیده شده و کشورهایی مانند روسیه از طُرُق نهادها و ابتکارات خود در تلاش برای محقق‌شدن این نظم جدید هستند. روایت چندقطبی دیجیتال، اصول هنجاری برتری حاکمیت دولت بر بخش‌های اینترنت ملی، نیاز به تنوع بخشیدن به حاکمیت دیجیتال جهانی و بازارهای تحت انحصار ایالات متحده، و اولویت سازمان­‌های مبتنی بر دولت در مدیریت اینترنت جهانی را ترویج می‌کند.

عسگر صفری

انتهای پیام/

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: فضای مجازی فضای مجازی دستیابی به حاکمیت حاکمیت دیجیتال شبکه ملی اطلاعات تهدید یا فرصت ایالات متحده هستی شناختی امنیت هستی فضای مجازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۸۱۷۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازار مکاره سلامت در شبکه‌های اجتماعی/ عدم بازدارندگی قوانین

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، زمانی که بازار پیامک بازی بین مردم داغ بود، افراد پیامک‌هایی در رابطه با سرطان یا یک بیماری را به نقل از پروفسور سمیعی یا دکتر فلانی رئیس بیمارستان و  ... برای دوستان و آشنایان ارسال می‌کردند، گاهی هم هشداری با چاشنی ترس از مرگ دسته‎جمعی در پی مصرف یک دارو از سوی برخی افراد ساخته شده و بلافاصله دست به دست می‌شد کسی هم نمی‌پرسید سرطان چه ارتباطی با دکتر سمیعی دارد و اعلام مرگ دسته جمعی و آنی افراد چگونه در صلاحیت رئیس یک بیمارستان است در حالیکه اگر چنین چیزی واقعیت داشته باشد معمولا باید از سوی پلیس یا مقامات وزارت بهداشت اعلام شود.

این موضوعات و پیامک‌ها تنها در سطح شایعه باقی مانده و تنها موجب هراس بخشی از مخاطبان که عموما افراد ساده لوحی بودند قرار می‌گرفت.

پس از سال‌ها که دیگر «پیامک بازی» از تب و تاب افتاد و شبکه‌های اجتماعی آمد این پیام‌ها و سازندگان آنها خود را به‌روز کرده و این نوع محتواها را در قالب‌های دیگری و با اهدافی سودجویانه و بر بسترهای مختلفی ارائه کردند. بسیاری غوره نشده خود را مویز کردند و در قالب کارشناس‌های همه‌چیز دان تولید محتوا را در این فضاهای نوظهور در دست گرفتند.

پزشک‌نما و بلاگر

«صفرا دارید؟ بلغم دارید؟ کبد چرب دارید؟ دیگر این داروها را نخورید اول ما را دنبال کنید تا به شما بگویم با ساخت این ترکیب جادویی از شر کبد چرب خلاص شوید» گفته‌هایی از این دست در قالب ویدیوهای جذاب، موشن گرافی و... که به صورت حرفه‌ای ساخته شده‌اند  این روزها در شبکه‌های اجتماعی فراوان است. یکی ترکیبی برای افزایش قد ارائه می‌دهد آن یکی درمان‌گر اعتیاد شده است. یکی خود را روانشناس معرفی می‌کند و به زعم خود گفته‌هایش جادو می‌کنند. یکی دیگر ردای متخصص تغذیه بر تن کرده و آن یکی کباده اورولوژی می‌کشد و سوداگری می‌کند نه پاسخی به کسی می‌دهند و نه مسئولیتی را برای نسخه‌های خود قبول می‌کنند اینها را پزشک نما، پزشکان اینستاگرامی یا پزشک بلاگرها نام نهاده‌اند.

این گونه از بلاگرها اگرچه به صورت قارچ‌گونه‌ای رشد کرده‌اند اما به صورت رسمی آماری از آنها وجود ندارد، آذرماه سال گذشته سرهنگ گودرزی رئیس پلیس فتا پایتخت نسبت به فعالیت این افراد هشدار داد و گفته بود که قالب کسانی که در این حوزه وارد شده‌اند کسانی هستند که در زمینه جراحی‌های زیبایی، پیکرتراشی و فیزیوتراپی این کار را انجام می‌دهند و در حالی که ماساژور هستند خودشان را پزشک معرفی می‌کنند. این مقام انتظامی همچنین خبر از پرونده‌ای داده که در آن افرادی غیر پزشک خود را پزشکان حاذق معرفی کرده و برای خود نیز تبلیغات راه‌انداخته بودند. وی در این رابطه گفت: پرونده‌ای تحت عنوان استفاده افراد سودجو از ظرفیت‌های شبکه‌های اجتماعی برای تبلیغات دروغین افرادی که پزشک نیستند داشتیم که خودشان نظرسنجی‌های ساختگی را در فضای مجازی قرار می‌دادند و آن‌ها را پزشک معتمد معرفی می‌کردند که بسیاری از مردم را فریب داده بودند.

بلاگر پزشکان یا آنچه که به آنها گفته می‌شود پزشک نماها نیازی به دانشگاه رفتن و قسم بقراط ندارد، فقط ساخت یک حساب کاربری و کمی اعتماد به نفس را چاشنی کار کردن کفایت می‌کند تا یک فرد مکتب ندیده خود را طبیبی حاذق جلوه دهد و برای همگان یک نسخه واحد بنویسد.

نسخه واحد تجویز کردن بعدی از قصه است و بعد دیگر ترغیب دیگران برای توقف درمان علمی که پزشک بر اساس تشخیص بیماری از طریق شرح حال، علائم بالینی، آزمایش، سونوگرافی و ... بر اساس علم و تجربه‌ای که سال‌ها در کلاس‌های درس و بیمارستان‌ها کسب کرده، ارائه داده است. هرگونه توقف درمان یعنی اجازه دادن به بیماری برای پیشرفت و نفوذ بیشتر در بدن افراد، خطر جانی و مرگ، بنابراین هرگونه تشویق برای توقف درمان را می‌توان به نوعی سوق دادن افراد به مرگ تلقی کرد.

محمد رضا خردمند معاون انتظامی سازمان نظام پزشکی در گفت‌وگو با آنا در رابطه با حضور افراد غیر متخصص در فضای مجازی و دخالت آنان در امر درمان گفت: هرگونه دخالت غیر پزشک در امر درمان ممنوع بوده و جرم تلقی می‌شود که وظیفه رسیدگی به آن در صلاحیت مراجع قضایی است.

عدم بازدارندگی قوانین

خردمند در حالی رسیدگی و برخورد با این افراد را در صلاحیت مراجع قضایی دانست که نظر می‌رسد قوانین یا مجازات بازدارنده‌ای برای این افراد وجود نداشته باشد. رئیس پلیس فتا تهران گفته بود در حوزه سلامت دیجیتال نیازمند قانون گذاری هستیم.

محمد رئیس زاده رئیس سازمان نظام پزشکی نیز با اشاره به مداخلات افراد غیر پزشک به یکی از رسانه‌ها گفت:قانون در حوزه مداخلات غیرمجاز به مراتب از حوزه پزشکی ضعیف‌تر است. اگر در قوانین ضعف‌هایی وجود دارد باید اصلاح شود زیرا در زمینه مداخلات غیرمجاز قانون محکمی وجود ندارد. وی همچنین در رابطه با دلیل رشد بیمارگونه مداخله‌گران پزشکی در فضای مجازی به ویژه در حوزه زیبایی نیز گفت: زمانی که برای یک امری تقاضای بیش از اندازه وجود دارد و تقاضا بیمارگونه است، پاسخ به آن هم بیمارگونه می‌شود. مردم نه تنها نباید به تبلیغات فضای مجازی اعتماد کنند، بلکه باید به مراکز دارای مجوز و افراد دارای صلاحیت مراجعه کنند. مردم قبل از مراجعه باید تخصص و کدنظام پزشکی پزشک را بررسی کنند. در حال حاضر بسیار بیشتر از آنکه جامعه پزشکی به مردم آسیب بزند، مداخلات غیرمجاز به مردم آسیب می‌رساند. این مداخلات قابل احساس، برخورد، کشف و شناسایی نیست.

پزشکان مبلغ 

در فضای مجازی تنها بلاگرها نیستند که ردای پزشکی بر تن کرده‌اند و برای مردم نسخه‌های عجیب و غریب می‌پیچند گاهی خود پزشکان نیز حاضر بوده و توصیه‌هایی خارج از تخصص خود ارائه می‌دهند.این موضوع به ویژه در حوزه سلامت روان نمود بیشتری دارد. در دوارن کرونا هم گاه پزشکانی که تخصصان آنها هیچگونه ارتباطی با کرونا و بیماری‌های عفونی نداشت اظهار نظرهای عجیبی را مطرح و توصیه‌هایی غیر علمی و بر اساس برداشت خود به مردم می‌کردند این در حالی است که به پزشکان تنها باید در حیطه تخصصی خود اقدام به ارائه توصیه کنند.

وی در این رابطه به آنا گفت: تمام افرادی که وارد کار طبابت می‌شوند، باید دانش‌آموخته پزشکی و یکی از رشته‌های تخصصی باشند، هر پزشکی تنها مجاز است در چارچوب رشته تخصصی خود فعالیت و اظهار نظر کند.

معاون انتظامی سازمان نظام پزشکی در رابطه با نحوه فعالیت پزشکان در شبکه‌های اجتماعی نیز گفت: انتشار هر مطلب پزشکی در فضای مجازی و یا هر رسانه دیگری باید با احاطه کامل بر آن موضوع پزشکی بوده و تنها به قصد انتشار مطالب علمی باشد.

خردمند تأکید کرد: اگر پزشکی بخواهند از طریق فضای مجازی به تبلیغات بپردازد باید از سوی سازمان نظام پزشکی یا سایر مراجع ذی‌صلاح مجوزهای لازم را اخذ کند.

 

انتهای پیام/