علت تغییر نام چیست؟

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، بخشی از هویت انسان‌ها در نام آن‌ها تجلی پیدا می‌کند و برخورداری از نام مناسب در اعتماد به نفس افراد موثر است. بیش‌تر از اسامی، بار معنایی آن‌ها اهمیت دارد و اسم به نوعی همان هویت فرد است.

با توجه به این‌که نام‌گذاری پدیده‌ای فرهنگی است و گروه‌های مختلف جامعه در نام‌گذاری رفتارهای متفاوتی دارند، پژوهشگران گروه زبان‌شناسی دانشگاه پیام‌نور تهران به بررسی انگیزه‌های تغییر نام زنان و مردان و تمایل به هویت جدید در افراد پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بهمن زندی، آناهیتا لطیفی، علی کریمی فیروزجایی و محمدرضا احمدخانی پژوهشگرانی بودند که در انجام این مطالعه مشارکت داشتند.

بنابر نتایج مطالعات پیشین؛ در نام‌گذاری افراد چهار هویت قومی، ملی، مذهبی و فراملی تاثیر دارد:

- هویت قومی مانند: نام‌هایی مثل یاشار، زوران، روژان و کژال؛

- هویت ملی مانند: سامان، آرتان، فربد، باربد، رامتین، مازیار، بردیا، سوسن، شقایق و...؛

- هویت مذهبی مانند: فاطمه، فاطیما، محدثه، زهرا، سکینه، معصومه، کلثوم، صغری، زینب، امیرحسین، محمد، علی، علیرضا، حمیدرضا و... (در این قسمت دو گروه نام دیده می شود نام‌های مذهبی کهن مانند «سکینه» و نام های مذهبی جدیدتر مانند «بشری»؛

- هویت فراملی مانند: هانا، حنا، نادیا، زویا، گارمینه، کاملیا، شرمینه، آنجلینا، فلوریا، آزالیا؛

برای انجام این مطالعه هزار و ۶۰۹ نفر از دانشجویان ۱۰ دانشگاه شهر تهران، از طریق پرسش‌نامه بررسی شدند. دانشجویان دانشگاه‌های آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، پیام نور (مرکز تهران جنوب و تهران شمال)، شهید بهشتی، صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر، علم و صنعت، امام صادق و الزهرا، با پرکردن دو پرسش‌نامه نام‌شناسی و هویت در این پژوهش شرکت کردند.

در پرسش‌نامه نام‌شناسی از دانشجویان شرکت‌کننده خواسته شد نام شناسنامه‌ای و در صورت داشتن نام دوم، نام تغییریافته و انگیزه تغییر را مشخص کنند.

همچنین در پرسش‌نامه هویت، سوالاتی در مورد هویت‌های فراملی، قومی، مذهبی، ملی از دانشجویان پرسیده شد و پاسخ‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای آماری تحلیل شدند.

بر اساس یافته‌های این پژوهش؛ از میان هزار و ۶۰۹ دانشجو ۷۱.۵ درصد نام خود را تغییر نداده‌اند و ۲۸.۵ درصد از آن‌ها نام دوم برای خود انتخاب کرده‌اند. همچنین مشخص شده دختران (۷۷.۵ درصد) بیش‌تر از پسران (۲۲.۵ درصد) اقدام به تغییر نام خود می‌کنند.

با بررسی پرسش‌نامه‌ها مشخص شد که بیشترین نام‌های تغییریافته مربوط به نام‌های با هویت مذهبی (۵۴ درصد) و کم‌ترین آن‌ها مربوط به نام‌های با هویت قومی (۲.۶ درصد) است. ۹۷.۵ درصد از دختران دانشجو بیشترین آمار را در تغییر نام‌های با هویت ملی و دانشجویان پسر با ۳۷.۱ درصد بیشتری آمار را در تغییر نام‌های با هویت مذهبی داشتند.

بر اساس این نتایج؛ ۲۷.۴ درصد از کسانی که نام خود را تغییر داده‌اند به هویت قومی اعتقاد دارند و بقیه این افراد اعتقادی به آن ندارند. همچنین حدود ۷۳ درصد از این افراد اعتقادی به هویت مذهبی ندارند. بیش از نیمی از افرادی که نام خود را تغییر داده‌اند به مولفه‌های هویت ملی معتقدند و همه این افراد به مولفه‌های هویت فراملی اعتقاد دارند.

به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ در این پژوهش شاهد تغییر اسامی ملی، مذهبی یا قومی به اسامی غربی هستیم. این تغییرات اسامی در دانشجویان دختر هم در صورت(یاسمن به یاسی) و هم تغییر هویتی(صغری به هانا، سارا به آنجلینا) است. اما در دانشجویان پسر تغییر اسامی تنها به صورت تغییر هویتی (علیرضا به باربد و سامع به فرید) است.

یافته‌های این پژوهش نشان داد که دانشجوهای دختر تمایل بیشتری به هویت فراملی و سپس ملی دارند، در حالی که دانشجوهای پسر بیشتر نام خود را از مذهبی کهن به مذهبی جدید و سپس به نام‌های ملی تغییر داده‌اند و به نام‌های مذهبی همچنان علاقه‌مند هستند.

بررسی‌ها در مورد انگیزه‌هایی که باعث تغییر نام شده است، نشان داد که ارتقای جایگاه، زیبا بودن نام و علاقه شخصی از انگیزه‌های درونی تغییر نام افراد هستند. همچنین پیشنهاد دوستان، از مد افتاده بودن نام شناسنامه، بین‌المللی بودن و ایرانی بودن، جزو انگیزه‌های بیرونی تغییر نام هستند.

دانشجویان پسر بیشتر به دلیل علاقه شخصی و ایرانی بودن نام دوم اسم خود را تغییر می‌دهند ولی دانشجویان دختر بیشتر به دلیل ارتقای جایگاه و زیبا بودن نام دوم، اقدام به تغییر نام می‌کنند. پیشنهاد دوستان کم‌ترین سهم را در تغییر نام پسران دانشجو را دارد. در حالی که این مورد، بیشترین سهم را در انگیزه‌های بیرونی دانشجوهای دختر دارد و ایرانی‌بودن نام؛ پایین‌ترین رتبه را در دلایل تغییر نام دختران دارد.

پژوهشگران این مطالعه می‌گویند: «هویت ایرانی وحدت نسبی خود را تا حدودی از دست داده و حتی ترکیبی از سه عنصر هویت ایرانی (ملی)، اسلامی (مذهبی) و غربی (فراملی)، هویت ایرانیان را تشکیل داده است».

همچنین اضافه می‌کنند: «نام‌گذاری، نقش مهمی در شکل‌دهی به هویت افراد جامعه دارد و به دنبال تثبیت نظام معنایی خود است؛ زیرا نام‌ها به عنوان یک نشانه دیده می‌شوند که معنا و کارکردی فرهنگی اجتماعی دارند و به کمک تحلیل این نشانه‌ها در هر جامعه، تا حد زیادی می‌توان به نگرش‌ها، افکار و عواطف و روحیات آن جامعه پی برد. حتی می‌توان گفت نام‌گذاری عمل اجتماعی خاصی است که رابطه بسیار نزدیکی با ارزش‌ها، سنت‌ها، آرزوها، ترس‌ها و رویدادهای زندگی واقعی مردم دارد».

نتایج این مطالعه پاییز سال جاری (۱۳۹۹) به صورت مقاله علمی-پژوهشی با عنوان «دگردیسی هویت و تغییر نام اشخاص: یک بررسی نام‌شناختی اجتماعی» در شماره جدید فصل‌نامه «مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران» دانشگاه تهران منتشر خواهد شد.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: هویت تغییر نام اسامی ملی نام های با هویت خود را تغییر هویت مذهبی نام خود نام گذاری هویت قومی تغییر نام پرسش نامه بودن نام داده اند نام دوم ۵ درصد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۸۳۰۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هیأت ظرفیتی برای اجتماع قلوب و تربیت انسان انقلاب اسلامی

هیأت از یک‌جهت پدیده مذهبی - اجتماعی و از طرف دیگر، آئینی مذهبی است که حول محور حب اهل‌بیت (ع) و تعظیم شعائر دینی برپا می‌شود. اگرچه اصلی‌ترین رسالت هیأت‌های مذهبی اقامه عزاداری و ذکر مصیبت اهل‌بیت (ع) است؛ اما آنچه کمتر مورد توجه قرارگرفته، نقش اجتماعی هیأت‌های مذهبی در جامعه و کارکرد آنها در سطوح مختلف است. ازاین‌جهت حجت‌الاسلام مرتضی وافی، دین‌پژوه و استاد معارف اسلامی  ضمن تعریف یک هیأت ایده‌آل به بیان ظرفیت‌ها و کارکردهای اجتماعی آن پرداخت.

هیأت ظرفیتی برای خدمات اجتماعی و جریان‌سازی جمعی

حجت‌الاسلام وافی با بیان اینکه هیأت یک پدیده دینی و برآمده از روح مذهب است، گفت: از آثار و کارکردهای هیأت می‌توان به ظرفیتی برای خدمات اجتماعی و جریان‌سازی جمعی و به‌نوعی تأثیرگذاری در حوزه شهروندی و جامعه دینی نام برد.

او ادامه داد: هیأت، اجتماعی مؤمنانه است که باتکیه بر دو بال توکل و توسل احیا شده است. به استناد عمل به روایت پیامبر که می‌فرماید " إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ اَلثَّقَلَیْنِ…؛ همانا من دو چیز گران‌بها در میان شما می‌گذارم که اگر شما بر آن دو چنگ بزنید هرگز گمراه نخواهید شد؛ یکی کتاب خدا و دیگری فرزندان من است، این دو از هم جدا نمی‌شوند تا اینکه بر من وارد شوند در کنار حوض." ما نیز با برگزاری هیئت مذهبی به دنبال احیای امر اهل‌بیت (ع) هستیم.

ویژگی یک هیأت موفق و پرمحتوا

حجت‌الاسلام وافی عمل به آئین‌ها و مناسک آئینی که برآمده از شرع، عقل و عرف است را یکی از بهترین ظرفیت‌های شکل‌گیری مناسک و رفتارهای آئینی دانست و افزود: طبیعتاً در هیأت به‌عنوان یک نگاه حداقلی، ما با یک سخنران و مبلغ دینی و خدمتگزاری یک مداح و ذاکر آئینی روبرو هستیم. اینها طبیعتاً مستقیم باتکیه بر فن بیان، مخاطب‌شناسی، آگاهی‌بخشی نسبت به مسائل روز، باتکیه‌بر تاریخ و احکام شرعی، حکایات اولیا و بزرگان، تفسیر قرآن، بهره‌مندی از اسرار روایات و زیارات و… به دنبال معرفت افزایی هستند.

این کارشناس مذهبی در توصیف مداحان اهل‌بیت (ع) گفت: مداح هیأت با تأکید بر هنر و محتوای معتبر و استفاده از روش‌های پذیرفته شده در آئین ستایشگری به دنبال معرفت افزایی و گسترش بصیرت نسبت به جریان دین‌داری در مخاطبان خود است.

او تأکید کرد: مداحانی که در هیأت‌های مذهبی خدمت می‌کنند باید از پنج رکن مهم برخوردار باشند؛ آشنایی با شعر و ادبیات آئینی، انس و توجه به تاریخ و مقاتل و سیره اهل‌بیت (ع)، آشنایی با فنون اجرا و مهارت مجلس داری، تسلط بر ابعاد گوناگون صوت و لحن و صداسازی و توجه به آداب و اخلاق مرثیه‌خوانی و مداحی.

حجت‌الاسلام وافی با بیان ویژگی‌های یک هیأت موفق گفت: هیأتی که بر پایه مدح و ستایشگری و تبلیغ دین شکل می‌گیرد می‌تواند زمینه بهره‌مندی مخاطبان از معارف دینی و زمینه رشد آنها را برای آشنایی بیشتر با ابعاد گوناگون دین و دین‌داری فراهم کند.

او ادامه داد: هیأت به‌عنوان یک ظرفیتی برای اجتماع قلوب و تربیت انسان انقلاب اسلامی، زمینه‌ای برای حیات قلب و بستری برای تمرین زندگی است. حس مشارکت، ایثار و فداکاری، تسلیم و خضوع، تمرین برای خدمت به دیگران، ایجاد روحیه دلسوزی، حرکت بر مبنای اخلاق و اخلاص و صبر و خویشتن‌داری، تقسیم مسئولیت و جوابگو و پاسخگوی مسؤولیت‌ها بودن برآمده از یک هیئت موفق است.

آفت‌های تهدیدکننده هیات‌

حجت‌الاسلام وافی گفت آسیب‌ها و آفت‌های هیأت و هیأت داری به‌طورکلی چند دسته است: دسته اول، به جهت معنای کلی است که بر اساس اصل منطقی هر فرصتی که درست استفاده نشود تبدیل به تهدید می‌شود. کم‌کاری، کم‌توجهی و بهره‌مند نشدن از ظرفیت مهم هیئت و تشکل‌های دینی یک آفت است. باید به دنبال روش‌هایی برای فعال‌سازی و اثربخشی هیئت‌ها باشیم تا گرفتار این آسیب جدی نشویم.

او دسته دوم آفت‌ها را آسیب‌های درون دینی دانست و افزود: آسیب‌های درون دینی طبیعتاً توسط افراد کم فهم و کج‌فهم شکل‌گرفته است اما از جنس آسیب‌هایی است که توسط مخاطبان یا شهروندان جامعه دینی یا عناصر تأثیرگذار در هیئت‌ها مثل مداحان، منبری‌ها، خادمان، قاریان، شاعران، اهالی هنر و رسانه پیوند خورده با هیأت شکل می‌گیرد؛ طبیعتاً برای این جهت هم باید فکری اندیشید.

این دین‌پژوه تصریح کرد: آن چیزی که ما از آن با عنوان آسیب‌ها و آفت‌های کلان یاد می‌کنیم، اتفاقات کاملاً برنامه‌ریزی‌شده‌ای است که دشمنان به دلیل درک اهمیت و ضربه‌هایی که از جریان هیئت خورده‌اند، با بخشی از نقشه‌ها و توطئه‌های خود به دنبال خالی‌کردن هیئت از محتوا و روش‌های اصیل هستند.

حجت‌الاسلام وافی جدی‌ترین آسیب هیأت‌ها را فراموشی آرمان‌های انقلاب و وصیت امام و شهدا دانست و گفت: به‌طورکلی، آسیب‌ها و آفت‌های پیش‌روی هیأت‌ها چه از ناحیه مخاطبان خودی و چه از سوی دشمنان، بی‌توجهی به اصل هیأت و فراموشی آرمان‌های انقلاب و وصیت امام و شهدا است؛ مثل‌اینکه هیأت برگزار بشود اما مخاطبان دردهای مشترک اجتماعی نداشته باشند، مجلس توسل و روضه‌ای پیدا بشود اما انسان‌های بی‌تفاوت نسبت به اطراف و مسائل روز دنیا و بدون روحیه استکبارستیزی در هیأت وارد شوند، گریه کنند و از هیئت خارج شوند؛ اینها آفت‌هایی است که در آینده هیئت‌ها را از مساجد، عالمان دینی، مدارس و حوزه‌های علمیه جدا می‌کند.

او ادامه داد: این آفت‌ها در عرصه سیاسی و اجتماعی ظاهر می‌شود و تأثیرگذاری در این عرصه‌ها را در مجموعه هیأت به حداقل می‌رساند؛ افرادی که خودشان را ولایی می‌نامند اما مخاطب هیأت را باروح قیام سیدالشهدا که مبارزه بافاصله طبقاتی، مقابله با ظلم و دارای روحیه ظلم‌ستیزی و… است، بیگانه می‌کنند و او را در حالتی از تخدیر و سکون قرار می‌دهند. به‌نوعی هیئت را به یک اجتماع بی‌خاصیت تبدیل می‌کنند که صرفاً برای ارضای هیجانات و عواطف و تخلیه برخی از هیجانات است.

راهکار عملی برای جدا شدن از آسیب‌های هیأت

حجت‌الاسلام وافی راهکار عملی برای جداشدن از این آسیب‌ها و آفت‌ها و مداخله در این جنس نگرش حداقلی به هیأت‌ها را تکلیف‌کردن عناصر تأثیرگذار در امر آموزش دانست. او گفت: ما برای بازیابی هویت هیئت و باز تعریف کارکرد هیئت‌ها نیازمند بازسازی حلقه‌های فکری و آموزشی برای عناصر تأثیرگذار در هیئت هستیم. ما نیازمند ایجاد لااقل ده مؤسسه و مرکز برای امر آموزش هستیم. از مراکزی که جمعی از انسان‌های اندیشه‌ورز باروحیه و سلایق مختلف و معیارهای علمی هستند تا کسانی که در عرصه‌های هنری و رسانه‌ای و اجرایی هیئت کار می‌کنند، اینها باید متکلف امر آموزش هیئت مذهبی بشوند.

او تأکید کرد: در تمام دوره‌هایی که متولیان و مرتبطان هیأت‌های مذهبی مشغول فعالیت بودند، خلأ در نظام آموزشی هیأت در همه ابعاد به چشم می‌خورد که امیدواریم این خلأ برطرف شود.

این کارشناس مذهبی شکل‌گیری جریان فکر، تبلیغ، آموزش و فرهنگ‌سازی در هیأت‌ها را منوط به نگاه تمدنی، مساله‌محور و آینده‌نگر دانست و افزود: چنانچه در اسناد کلان کشور برای هیئت مذهبی فضا و جایگاه معقول و متناسب با ظرفیت هیئت‌ها تعریف نشود، در حلقه‌های پایین‌تری از حلقه سیاسی و اجرا نیز شاهد تحول نخواهیم بود.

سخنرانی رسانه‌ای تأثیرگذار در هیأت

به گفته حجت‌الاسلام وافی، از سخنرانی و خطابه همچنان در هیأت‌ها به‌عنوان یک رسانه تأثیرگذار یاد می‌شود؛ البته این مشروط به شرایطی است. سخنرانی که شخصیت و جایگاه خود را در حوزه علم، حافظه، اخلاق فردی و اجتماعی و رعایت آداب ظاهری به‌خوبی تعریف کند، نیازهای مخاطب خود را بشناسد، دایماً عکس‌العمل‌های جامعه را رصد کند و سلیقه‌ای عمل نکند، توانمندی‌های خود را در فن بیان و فن گویش بالا ببرد و شیوه‌های خطابه و ارتباط با مخاطب را یاد بگیرد، صدای خوب و بیان قوی و آرامش بخشی داشته باشد، موقعیت را نسبت به زمانه بشناسد، موانع پیش‌رو را برای تأثیر بر مخاطب بشناسد و به‌نوعی زمینه‌های دین‌گریزی مخاطب را درک کند و با جنسی از نصیحت، اخلاص، صداقت و تواضع با مخاطب برخورد کند، طبیعتاً چنین سخنرانی یکی از پایه‌های جریان هیئت به شمار می‌رود.

او در پایان تأکید کرد: چنین سخنرانی هم خود را جدا از هیئت نمی‌داند و هم هیئت و هیأتی به سمت او اقبال می‌کند و پای چنین منبری زانو خواهد زد. سخنران‌های ما یکی از حلقه‌های میانی مهم در عرصه فرهنگ و جامعه دینی هستند که امیدواریم همه ما توجه به عظمت این جایگاه داشته باشیم.

منبع: خبرگزاری مهر